Zbiglowane

„Piosenka moja”

/ku czci Anny German, w 27. rocznicę śmierci/

Chciałabyś tak wiele...

Być może, nie ma takich słów,

Być może, gdzieś w moich snach, jesteś moją miłością

W złocistych mgłach widzę Cię piękniejszą niż jesteś...

Chcesz być kochaną, taki już jest ten człowieczy los,

A jeżeli mnie pokochasz, za to dziękuję Ci moje serce,

I za Akropol, i za Cyganerię...

Tymczasem stanęliśmy nad jeziorem, na uroczysku,

Gdzie rajskie ptaki chodzą po ziemi,

A księżyc i róże, greckie wino

Sprzedają za grosiki marzeń...

Pomyśl o mnie na trampowskim szlaku,

Gdzie w zaczarowanym kręgu,

Przy dźwięku zaczarowanych dzwonów,

pod gałązką snów, tańczą Eurydyki...

Tak pragniesz żyć, bo my dla siebie

Twój Generał Ołowiany i Feralna Dziewczyna...

Pomyśl o mnie...

Gospodarz z gospodynią

Spotkanie w oczy cztery
ona Stella
on Syneloi
złączyli swoje oczy
dyskusja ich wciągała
winieterzy przeszkadzali
dzwonili kielichami
wino rozlewali
bawili się dobrze 

wiersze w uszach dźwięczały
Gwiazda je mową śpiewała
łowiczanka rymowanka
zajaśniała Stella na firmamencie
co to będzie
gdzie to będzie
z nią wesoło wszędzie
od oklasków nic nam nie ubędzie
ba! Nawet przybędzie...
Wdzięczności, radości
gdy Stella wśród nas zagości
wszyscy rozprostujemy kości.

Pod kościołem

Dwunastego lutego roku, w którym Syneloi poznał Stellę Gertę Szymiak pojechał on wraz z Romanem Gorczycą do Brwinowa gdzie umówili się z nią pod Kościołem św. Floriana. W czasie wędrówki po Brwinowie poznali Krzysztofa, który też był przyjacielem owej Gwiazdki, którą Syneloi starał się zapalić.Krzysztof odprowadził ich na stację PKP w Brwinowie skąd odjechali pociągiem do Warszawy. Na stacji Syneloi i Krzystof wykonali zdjęcia zamieszczone w opublikowanym tu albumie.

*** ***